Hillegonda Heesterman 80 jaar en vol energie. “Mijn tip? Zorg dat je goed slaapt.”

“Bloemen!?”, reageert Hillegonda Heesterman verrast. “We gaan het toch over de schoonmaakactie hebben?” Maar Robin Oud, medewerker Leefbaarheid, weet dat Hillegonda morgen 80 jaar wordt. De twee werken al een poos fijn samen. “Koffie?”, vraagt ze. En er ontstaan mooie gesprekken. Over de bewonerscommissie, ouder worden en positief denken.

Het woongebouw Jules Verne in Hoorn is van binnen en van buiten gereinigd. Met dank aan Hillegonda. “De klus werd steeds uitgesteld. Op een gegeven moment heb ik aan de bel getrokken. Ik schreef Intermaris: hoe langer het duurt, hoe duurder het wordt!”. Lachend: “Nu is het tóch gebeurd.”

Versterking is welkom

Het is Hillegonda ten voeten uit. Vol energie, enthousiasme en ideeën. Zo kennen de buurtbewoners haar ook: ze is al zeven jaar voorzitster van de bewonerscommissie. “Ik vind dat heel leuk, maar het wordt me iets te veel. Versterking zou zeer welkom zijn”, aldus de tachtigjarige drijvende kracht.  

Ze kookt ook regelmatig voor een clubje medebewoners. En sinds kort ruimt ze elke zondag zwerfafval rond het complex op. “Niet te lang hoor, want zo goed loop ik niet meer, maar het stoorde me zó erg! Blikjes, plastic, mondkapjes… Wie dit de natuur ingooit, moet zich kapot schamen.”

Denken in oplossingen

Robin geniet van het bezoek. Zelden treft hij zo’n actieve en betrokken huurster. “Hillegonda heeft goed contact met de bewoners én met Intermaris. En ze denkt in oplossingen. Dat maakt onze samenwerking hartstikke leuk. Hierdoor krijgt ze veel geregeld!”

“Van klagen is nog nooit iemand gelukkiger geworden”, reageert de hoofdpersoon. “Ik bekijk alles liever positief. Hoe negatiever je instelling, hoe somberder je wordt. Daar moet je voor waken, zeker als je op leeftijd komt. Er is zo veel moois om opgewekt en tevreden door te blijven.”

Vijftien keer verhuisd

Als iemand dit kan weten, is het Hillegonda zelf wel. Het leven bracht haar veel lief, maar ook leed. Ze groeide op in een pleeggezin, is vijftien keer verhuisd. Ze woonde achttien jaar in Noorwegen, kreeg twee kinderen en verloor meerdere partners.

“Mijn moeder zei altijd: zorg dat je goed slaapt, dan kun je de moeilijkheden van morgen aan. Om goed te kunnen slapen, moet je je zegeningen tellen. Het is dus de kunst om die te zien. Dingen die je wél kan en hebt. Een vriendschap. Voorjaarsbloemen. Anderen helpen. Dáár word je gelukkig van.”